Papieżowi Franciszkowi grożą watykańscy bankierzy, papież może być podtruwany…

Podobnie jak w przypadku papieża Jana Pawła I, papieżowi Franciszkowi zagrozili watykańscy bankierzy, którzy chcą zachować status Watykanu jako międzynarodowego ośrodka prania brudnych pieniędzy – jak poinformowały portal Wayne Madsen Report źródła głęboko zaangażowane w codzienną działalność Watykanu.

Papież Franciszek naraził się na gniew watykańskiego Instytutu Dzieł Religijnych (IOR), który kieruje Bankiem Watykanu. Franciszek, który w dzieciństwie stracił płuco w wyniku poważnej choroby, w czerwcu trzy razy doświadczył poważnych dolegliwości żołądka. Poskutkowało to tym, że zwykle energiczny papież musiał odwołać publiczne wystąpienia. Papież zwiększył krytykę światowego kapitalistycznego systemu ekonomicznego, który, jak powiedział, musi wywoływać wojny dla robienia zysku.

W styczniu papież w radykalny sposób zmienił członkostwo zarządu nadzorującego IOR, Komisję Nadzorczą Kardynałów, zwalniając wszystkich kardynałów oprócz jednego, mianowanych wcześniej przez papieża Benedykta XVI. W 2013 r. Franciszek zorganizował niezależną komisję – Organ Informacji Finansowej (AIF) – w celu nadzorowania różnych operacji finansowych IOR (w tym holdingów bankowych): €5 mld w aktywach i €770 mln w funduszach kapitałowych.

Ponadto papież mianował przyjaciela, ks. Battistę Riccę, na nadzorcę operacji IOR.

Na początku czerwca, tuż przed swoją chorobą, papież zwolnił 5 Włochów – członków AIF, zastępując ich zespołem międzynarodowych profesjonalnych ekspertów finansowych, w skład którego weszła również kobieta, Maria Bianca Farina, szefowa dwu włoskich firm ubezpieczeniowych.

Pozostali członkowie są z USA, Singapuru i Szwajcarii. Szwajcarski dyrektor AIF, René Brulhart, ekspert w sprawie przeciwdziałania praniu brudnych pieniędzy, starł się z 5 włoskimi członkami, o których mówi się, iż reprezentują interesy Rycerzy Kolumba, oraz z innymi członkami „siatki starych znajomych” w Watykanie, którzy sprzeciwiali się zmianie kierunku IOR i uczynienia jego operacji bardziej transparentnymi.

W czerwcu 2013 r. raport na temat operacji IOR powiązał Bank Watykanu z podejrzanymi kontami watykańskich ambasad w Iranie, Iraku, Syrii i Indonezji. Wszystkie te 4 kraje były na finansowym celowniku CIA i George’a Sorosa. W latach 80. z Banku Watykanu korzystała CIA do tajnego finansowania antykomunistycznych grup paramilitarnych w Argentynie, Nikaragui, Salwadorze, Hondurasie i innych krajach, jak również uczestniczyła w skandalu Iran–Contra. Operacje miały rzekomo błogosławieństwo antykomunistycznego, prowadzącego krucjatę polskiego papieża Jana Pawła II.

Wszyscy zwolnieni przez Franciszka „insiderzy” z IOR mieli bliskie związki z Carlem Andersonem, członkiem Zarządu Nadzoru IOR i szefem Rycerzy Kolumba. Prezesem zarządu jest Niemiec Ernst Conrad Rudolf Freiherr von Freyberg-Eisenberg, rzekomy reformator, który jest rycerzem Suwerennego Wojskowego Zakonu Maltańskiego – grupy, o której mówi się, iż ma powiązania z masonami.

Istniały pewne obawy, że choroba papieża miała związki z jego podróżą na Bliski Wschód, gdzie rozgniewał izraelski rząd tym, że modlił się przy murze separacyjnym między Izraelem a terytorium palestyńskim, i uznał państwo Palestynę. Ale portal WMR został poinformowany, że choroba żołądkowa papieża rozpoczęła się przed jego podróżą na Bliski Wschód.

Papież Jan Paweł I zmarł nagle w 1978 r. w tajemniczych okolicznościach, rzekomo otruty, po tym, kiedy obiecał zwolnić i oskarżyć każdego skorumpowanego funkcjonariusza w Banku Watykanu. Siostra Vincenza Taffarel, zakonnica, która odkryła zwłoki papieża Jana Pawła I w łóżku, w apartamencie papieskim w Watykanie, rzekomo znalazła notatkę, którą trzymał w dłoni, zawierającą listę skorumpowanych członków watykańskiej kurii powiązanych z masonami i Bankiem Watykanu. Siostra Vinzenza odeszła do grobu, dotrzymując ślubu tajemnicy wymaganego od każdej zakonnicy.

Mord Jana Pawła I w 33. dniu jego papiestwa, liczba „33” wiąże się z lożą masońską P-2, której członkami byli liczni watykańscy oficjele, i miała szczególne powiązania z mafią, do której papież Franciszek wyrażał szczególną pogardę; IOR za kard. Paula Marcinkusa; i CIA, która wykorzystywała bank Watykanu do prania brudnych pieniędzy dla dziesiątków ruchów ‚guerrilla’ na całym świecie.

W przeciwieństwie do Jana Pawła I, papież Franciszek odmawia mieszkania w papieskim apartamencie, decydując się na zachowanie swojego miejsca zamieszkania w watykańskim hotelu, z którego korzystają odwiedzający kardynałowie.

Franciszek, jak nam powiedziano, uważa, że Trzecia Tajemnica Fatimska, przekazana trojgu pastuszkom przez Matkę Boską w Fatimie, Portugalia, była o tym, że przyszły papież – teraz mówi się, że Jan Paweł I – zostanie zamordowany przez wrogich infiltratorów w kościele. Papież Benedykt XVI wyśmiał pogląd, że Trzecia Tajemnica była o mordzie papieża, ale biskupi, którzy pracowali osobiście z papieżami Janem XXIII i Pawłem VI uważali, że oryginalny tekst trzech tajemnic fatimskich zmanipulowano, zmieniono przekaz dany trojgu portugalskim pastuszkom, rozszerzono go z jednej do czterech stron.

Źródło: http://www.intrepidreport.com/archives/13516

za WayneMadsenReport.com

Tłum. Ola Gordon

Wolna-Polska.pl

Reklama

Mroczne sekrety Banku Watykańskiego

Czerwiec 1982. Wisielec Roberto Calvi – prezes powiązanego z Watykanem banku Ambrosiano. Powieszony w Londynie na Blackfriars Bridge, moście Czarnych Braci…

To bez wątpienia jedna z najbardziej tajemniczych instytucji finansowych na świecie. Bank watykański, oficjalnie nazywany Instytutem Dzieł Religijnych, mieści się w XV-wiecznej kamiennej wieży, zarządza blisko 6 miliardami euro i od wielu lat jest podejrzewany o pranie brudnych pieniędzy. Próba ujawnienia jego sekretów kosztowała życie jednego z papieży.

Jeszcze rok temu wydawało się, że los Instytutu Dzieł Religijnych został przesądzony. Papież Franciszek niedługo po wyborze powołał specjalną kościelno-świecką komisję, która miała zbadać działalność banku i nie wykluczał jego zamknięcia.

Jednak kilka tygodni temu ukazał się komunikat Stolicy Apostolskiej oznajmiający, że ciesząca się niezbyt dobrą sławą instytucja ma wciąż pełnić swoją misję. „Instytut Dzieł Religijnych nadal będzie służyć Kościołowi katolickiemu na całym świecie, w tym posłudze papieżowi oraz współpracującym z nim instytucjom i jednostkom” – oznajmiono w imieniu papieża.

W oświadczeniu zapewniono, że działalność banku będzie podlegać regularnej kontroli ze strony utworzonego w Watykanie Urzędu ds. Informacji Finansowej. Czy to pozwoli przywrócić dobre imię „bankierom Pana Boga”? Zadanie nie jest łatwe.

Siedziba Banku Watykańskiego

Centrala w wieży

Historia zaczęła się w 1887 r., kiedy papież Leon XIII utworzył Komisję do Spraw Pobożnych, którą jedenaście lat później jego następca Pius X przekształcił w Administrację Dzieł Religijnych (AOR). Instytucje miały zarządzać majątkiem pozostałym po likwidacji Państwa Kościelnego. Jednak nie posiadały jeszcze wówczas charakteru banku.

Nadał go dopiero Pius XII, który w 1942 r. w miejsce AOR utworzył Instytut Dzieł Religijnych (IOR). Jego aktywa zaczęły błyskawicznie rosnąć, głównie dzięki otrzymywanym od włoskiego rządu rekompensatom oraz trafionym inwestycjom.

Najważniejszym organem IOR jest Komisja Kardynalska złożona z pięciu mianowanych przez papieża kardynałów. To oni powołują członków rady nadzorczej oraz akceptują kandydatów na prezesa banku. IOR działa wyłącznie na terytorium Watykanu; poza centralą ulokowaną w XV-wiecznej wieży Mikołaja V (pozostałości dawnego więzienia – na zdj.) nie posiada żadnych oddziałów czy placówek bankowych.

Bank Watykański od wewnątrz

Ponieważ Stolica Apostolska nie należy do Unii Europejskiej, IOR znajduje się poza zasięgiem włoskiego nadzoru finansowego. Między innymi dlatego kilka ostatnich dekad działalności banku watykańskiego naznaczyły liczne skandale związane z podejrzeniami o pranie brudnych pieniędzy, korupcję i powiązania ze zorganizowaną przestępczością. Nie jest już dla nikogo tajemnicą, że bank watykański kontrolowany jest przez finansową mafię Rothschildów.

Tajemnicze śmierci

Największa afera wstrząsnęła watykańskim bankiem na początku lat 80. XX wieku. W 1982 r. pod londyńskim Mostem Czarnych Mnichów znaleziono powieszonego Roberto Calviego, prezesa katolickiego Banku Ambrosiano w Mediolanie. Jak donosiły media, mężczyzna miał w kieszeni cegły i sporą sumę pieniędzy, a jego nogi zanurzone były w wodach Tamizy. Mogło to sugerować masońską scenerię mordu (Calvi był podobno wolnomularzem).

Ciało Roberto Calviego.

Do dziś nie poznaliśmy przyczyn śmierci bankowca. Dramaturgii całej historii dodaje fakt, że tego samego dnia zginęła jego sekretarka („wyskoczyła” z okna), a cztery dni później zmarł po wypiciu espresso doprawionego cyjankiem Michele Sindona, współpracownik Calviego pośredniczący w kontaktach między Bankiem Ambrosiano a IOR.

Dlaczego umarł papież?

Interesy między tymi dwoma instytucjami były bardzo niejasne, chodziło m.in. o obsługę kont mafii oraz tajnych rachunków partii politycznych. Bank watykański został w nie uwikłany przez ówczesnego prezesa – abp. Paula Marcinkusa, bliskiego przyjaciela Calviego, który lubił podobno mawiać: „Kościołem nie zarządza się za pomocą zdrowasiek”.

Podejrzaną działalnością IOR zainteresował się wkrótce po wyborze Jan Paweł I (na zdj.). Papież chciał podobno odwołać Marcinkusa, ale nie zdążył – zmarł po 33 dniach pontyfikatu. Jego nagła śmierć stała się tematem istotnych domysłów. Nawet w trzeciej części „Ojca chrzestnego” pojawia się wątek tajemniczego zgonu papieża, powiązanego z machinacjami finansowymi banku watykańskiego. Dziś już wiemy, że papież Jan Paweł I nie umarł śmiercią naturalną, lecz został otruty.

List gończy za arcybiskupem

U Jana Pawła II Marcinkus cieszył się dużymi względami, gdyż obrotny arcybiskup finansował ruchy opozycyjne w Europie Wschodniej. Bank watykański wsparł m.in. „Solidarność”, przekazując polskiemu związkowi blisko 100 mln zł. Gdy w 1987 r. włoska prokuratura wydała list gończy za Marcinkusem, purpurat zaszył się za murami Watykanu. Później uciekł do Stanów Zjednoczonych, gdzie spokojnie dożył swoich dni.

Jego następcy kontynuowali niezbyt przejrzystą działalność IOR, o czym przekonuje lektura książki Gianlugi Nuzziego „Watykan sp. z o.o.”, która ukazała się w 2007 r. i błyskawicznie stała się bestsellerem.

Ujawnienie brudnych sekretów banku watykańskiego wywołało szok. W efekcie Benedykt XVI postanowił mianować szefem IOR ekonomistę Ettore Gottiego Tedeschiego (na zdj.) i powierzyć mu zadanie oczyszczenia skorumpowanej instytucji.

Dlaczego odszedł Benedykt?

Jednak świecki specjalista przegrał w starciu z watykańskimi hierarchami. Komisja Kardynalska zarzuciła mu nielojalność i niewywiązywanie się z obowiązków. Prezes został zmuszony do ustąpienia w atmosferze skandalu – bank JP Morgan zamknął należące do IOR konto, przez które według tygodnika „Der Spiegel” przerzucano brudne pieniądze z Watykanu, zacierając ślady nielegalnej działalności.

Tedeschi przekonywał, że jest to tylko pretekst, a kardynałowie są przeciwni wprowadzaniu programu reform i przejrzystości. Według nieoficjalnych informacji podawanych przez lewicową prasę, problemy z bankiem watykańskim były jednym z powodów ustąpienia Benedykta XVI.

Ks. Battista Ricca (ur. 1956)

Czy jego następcy uda się oczyścić instytucję? Nie będzie to łatwe. Już kilka dni po mianowaniu prałatem IOR zaufanego współpracownika Franciszka – księdza Battisty Ricca, wybuchł kolejny skandal. Znany watykanista Sandro Magister z „L’Espresso” ujawnił powiązania kapłana ze środowiskiem homoseksualnym i stwierdził, że jest on chroniony przez innych urzędników Watykanu.

Obecny szef Banku Watykańskiego Ernst von Freyberg (ur. 1958).

za wp.pl

—

O mrocznych sekretach watykańskich finansów czytaj również na:

https://tajnearchiwumwatykanskie.wordpress.com/category/mroczne-sekrety-watykanskich-finansow/