VaccineGate – szczepionkowa globalna megaafera. Szczepionka na MMR (odra-świnka-różyczka) powoduje autyzm

VaccineGate – to słowo zaczyna nabierać pełnego brzmienia w obiegu anglojęzycznych mediów alternatywnych – w nawiązaniu do słynnego Watergate i paru innych -gate, które już widzieliśmy. Tym razem wreszcie chodzi o szczepienia i o wycinek prawdy o nich – o ewidentnym związku szczepień z autyzmem u dzieci.

Temat zagrożenia autyzmem na skutek szczepień – szczególnie w przypadku małych dzieci oraz obowiązkowej szczepionki MMR – przewija się w alternatywnych mediach od lat. Znana jest historia dr. Andrew Wakefielda, który za ujawnienie tego związku w 1998 r. stracił prawo do uprawiania zawodu lekarza i został wyklęty przez środowiska Lancetu oraz British Medical Journal, które to wiodące pisma w temacie ortodoksyjnej medycyny aktywnie brały udział w zdezawuowaniu wyników badań Wakefielda i samej jego osoby.

Dr Andrew Wakefield – naukowiec, którego przełomowe badania wstrząsnęły całym medycznym światem

Teraz mamy dr. Williama Thompsona o którym piszą „Edward Snowden CDC”. CDC to skrót od Centers for Disease Control and Prevention (pol. Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorobom) – centralna rządowa agencja USA odpowiedzialna za programy szczepień i bezpieczeństwo podawanych szczepionek. Dr. William W. Thompson wystąpił publicznie jako whistleblower, ujawniając wstrząsające fakty. CDC już w 2004 roku miała w ręku ewidentne wyniki badań, które wskazywały na związek pomiędzy występowaniem autyzmu oraz podaniem szczepionki MMR w przypadku dzieci afroamerykańskich. Miało w ręku wyniki — i postanowiło je sfałszować i ukryć.

Badania na próbie 2500 dzieci Afroamerykanów wykazały, że prawdopodobieństwo pojawienia się objawów autyzmu w przypadku dzieci szczepionych w pierwszych latach życia wzrasta o 340% w stosunku do tego samego zagrożenia w przypadku dzieci szczepionych już w wieku szkolnym! To zapewne tylko wycinek prawdy o szczepieniach, ale bardzo istotny wycinek.

CDC sfałszowało wyniki badań eliminując poważną cześć danych

pod pretekstem usunięcia z listy dzieci poddanych badaniom tych wszystkich, które nie miały aktu urodzenia – co w społeczności Afroamerykanów w USA nie jest rzadkością. Jak stwierdziła rzeczniczka prasowa CDC pani Gonzalez,  „brak aktu urodzenia uniemożliwił nam określenie pochodzenia rasowego oraz innych czynników, jak np, waga w momencie narodzin, wiek matki i poziom jej edukacji – w to czynniki istotne w określeniu grupy zagrożenia autyzmem”. Należy dodać, że powiedziała o tym kilka dni temu, pod presją materiału ujawnionego przez dr. Thompsona.

Badający temat dr Brian Hooker – ojciec autystycznego dziecka oraz założyciel stowarzyszenia zajmującego się autyzmem – uzyskał dostęp do dokumentów CDC, z których wynika, że informacje o pochodzeniu rasowym są dostępne dla CDC z innych rejestrów niż akt urodzenia, i że w żadnych z innych badaniach nie wykluczono dzieci z powodu braku aktu urodzenia.

Żadne medium głównego nurtu nie podjęło tematu. Dokładnie rzecz opisując, podjęło temat CNN publikując informację o oskarżeniach dr. Thompsona, po czym ją ocenzurowało i usunęło ze swojej strony. Jak to bywa w internecie, zrzuty ekranowe pozostały. No i pod presją (?) czytelników informacja została przywrócona na stronę iRaport CNN:

http://ireport.cnn.com/docs/DOC-1164046

VaccineGate nabiera rozpędu. Przynajmniej w alternatywnych środowiskach. Ale jest także informacja o pozwie przeciwko CDC przygotowywanym przez kancelarię prawną reprezentującą 200 matek dzieci autystycznych. Bardzo możliwe, że za chwilę będą reprezentować dużo większą liczbę mam. [Podobny pozew zbiorowy rodziców autystycznych dzieci będzie również wkrótce przygotowany i w Polsce przez jedną z naszych kancelarii prawnych przeciwko polskiemu lobby szczepionkarskiemu — za oficjalne kłamliwe zapewnienia o nieszkodliwości szczepień – przyp. TAW]. Dowodem w sprawie jest raport CDC z 2004 roku, który stwierdza, że nie ma związku pomiędzy szczepieniami MMR i autyzmem. Raport, którego współautorem jest dr. William Thompson. I dowodem w sprawie jest oświadczenie Thompsona, że brał udział w fałszowaniu tego raportu i postanowił to teraz ujawnić i przyznaje się do udziału w oszustwie.

Doświadczenia uczą, że droga prawna (nie tylko w USA) nie jest gwarantem sprawiedliwości i zadośćuczynienia, ale jest nadzieja, że się przebiją i trafią na sędziego, który będzie miał jaja…

Aktualizacja z 28 sierpnia 2014 r.:

Historia ujawnienia oszustwa w sprawie związku między szczepieniami MMR oraz autyzmem nabiera rozpędu. Pojawiły się nowe fakty w sprawie oraz nowe osoby. I sporo rewelacji…

Po pierwsze pojawił się oficjalne oświadczenie dr. Williama Thompsona opublikowane przez jego kancelarię prawną. Oświadczenie jest mocno wyważone – co świadczy o poczuciu zagrożenia osoby dr. Thompsona, ale zaczyna się od bardzo znaczącego akapitu:

„My name is William Thompson.  I am a Senior Scientist with the Centers for Disease Control and Prevention, where I have worked since 1998. I regret that my coauthors and I omitted statistically significant information  in our 2004 article published in the journal Pediatrics. The omitted data suggested that African American males who received the MMR vaccine before age 36 months were at increased  risk for autism. Decisions were made regarding which findings to report after the data were collected, and I believe that the final study protocol was not followed”.

„Nazywam się William Thompson. Jestem Starszym Naukowcem w CDC, gdzie pracuję od 1998 roku. Żałuję, że wraz z moimi współautorami pominęliśmy statystycznie istotne informacje w naszym  artykule z roku 2004 opublikowanym w czasopiśmie Pediatrics. Pominięte dane sugerują, że mężczyźni pochodzenia afroamerykańskiego, którzy otrzymali szczepionkę MMR w wieku do 36 miesięcy, byli narażeni na zwiększone ryzyko autyzmu. Decyzje zostały podjęte w odniesieniu do wyników raportu już po zgromadzeniu danych z badań i rozumiem, że finalnie odstąpiono od przestrzegania procedur badawczych”.

Pełna wersja oświadczenia jest dostępna tutaj.

W dalszej części listu dr. Thompson deklaruje swoją wiarę w to, że jednak szczepienia w ogólności są bezpieczne i że nie jest adwokatem rodziców odmawiających szczepienia swoich dzieci. I jeszcze klika zdań w tym tonie. OK, tu mamy jasność.

Dr Brian Hooker

W międzyczasie dr. Brian Hooker opublikował wyniki swojego raportu na stronach naukowego czasopisma Translational Neurodegeneration – nawiązując do wystąpienia dr. Thompsona i do swoich analiz, które przeprowadził na podstawie jego informacji. Artykuł nie przetrwał długo. W kilka godzin po jego publikacji został ocenzurowany i zdjęty ze strony internetowej czasopisma. Hm…

Pojawił się też wiele wyjaśniający wywiad z Mike Adamsem – frontmanem i wydawcą Natural News. Natural News jest wiodącą od kilku lat witryną internetową, która edukuje oraz aktywnie walczy o prawo do zdrowego życia, do stosowania alternatywnych metod leczenia, propaguje szereg rozwiązań dietetycznych i terapeutycznych oraz umożliwia dostęp do różnego rodzaju naturalnych i zdrowych produktów spożywczych, kosmetyków i nie tylko. Jest też witryną dziennikarstwa śledczego w wymienionych obszarach. Nietrudno się domyślić, że jest „wrogiem publicznym numer jeden” z punktu widzenia wielkiej farmacji i oficjalnej ortodoksyjnej medycyny.

Mike Adams uporządkował całą historię. Jej początkiem było upublicznienie przez Natural News maila napisanego przez dr. Thompsona w 2004 roku do swojej przełożonej, dr Gerberding. W tym mailu dr. Thompson wyrażał swoje zaniepokojenie wynikami badań w sprawie związku MMR i autyzmu, które zostały pominięte w sławetnym raporcie.

Ten mail znalazł się w posiadaniu Natural News z ich własnych źródeł – nie za pośrednictwem dr. Thompsona. I de facto to publikacja tego maila sprowokowała dr. Thompsona do wystąpienia publicznie i do ujawnienia oszustwa CDC.

Dalej mamy ponury wątek – adresatka maila, dr Gerberding, która była jedną z osób forsującą oficjalną wersję raportu, w jakiś czas potem została zatrudniona na wysokim menedżerskim stanowisku w znanej medycznej firmie Merck jako… osoba odpowiedzialna za rozwój… szczepionek. Mike Adams nie ma złudzeń co do przypadkowości tych dwóch okoliczności.

Twierdzi też, że dr Thompson podlegał silnym naciskom ze strony CDC, by podpisać oficjalną wersję raportu – łącznie z oficjalną reprymendą. I że został poniekąd zmuszony do wzięcia udziału w tym oszustwie. Przywołuje też historię z 2009 roku opublikowaną w ABC, gdzie ujawniono, że Merck miał swoją czarną listę na której znajdowały się nazwiska lekarzy aktywnie sprzeciwiających się szczepieniom. Lekarze z tej listy byli cenzurowani w swoich publikacjach i zapewne nie tylko…

Adams wyraża też obawy o życie dr. Thompsona. Wiele wskazuje na to, że wprowadzenie tematu na drogę sądową oraz na poziom przesłuchań w Kongresie USA może wywołać trzęsienie ziemi w biznesie wielkiej farmacji.

A odwołanie do kongresu jest uzasadnione – dr Boyle, jedna z osób zarządzających CDC, składała kilka lat temu oświadczenie w Kongresie, deklarując, że nie ma dowodów na związek między autyzmem i szczepieniami MMR…

Wywiad z Mike’m Adamsem z „Natural News”:

Pojawił się też nowy sojusznik w sprawie. Nieoczekiwany. Znany aktor Rob Schneider ogłosił, że dysponuje oryginalną wersją raportu CDC sprzed jego zafałszowania. I że ją udostępni. I że jej konkluzją jest wzrost niebezpieczeństwa zachorowania na autyzm w przypadku dzieci afroamerykańskich szczepionych do 36. miesiąca życia o 350%!… w stosunku do tego samego niebezpieczeństwa w przypadku dzieci szczepionych w wieku szkolnym.

No to trochę rewelacji mamy. Temat jest teraz podjęty przez najsilniejsze anglojęzyczne media alternatywne. Im większa ściana milczenia ze strony mediów oficjalnych, tym większa determinacja alternatywy. I to jest budujące. Weź, proszę, pod uwagę, że temat dotyczyć może Twoich dzieci i Twoich wnuków…

AB

źródło:

schodamidonieba.pl (cz. 1)

schodamidonieba.pl (cz. 2)

—

Czytaj również:

• Komentarz prof. dr hab. Marii Doroty Czajkowskiej-Majewskiej do afery VaccineGate
• Powołać międzynarodowy trybunał do osądzenia szczepionkowych zbrodniarzy
• Dział: Szczepionki są bardzo niebezpieczne

Reklama

Stop seksedukacyjnej pedofilii – chronić dzieci, wyrzucić dewiantów z przestrzeni publicznej

Systemowe seksualizowanie dzieci w Wielkiej Brytanii

„Tej samej karze (tj. do 2 lat pozbawienia wolności – przyp. KG) podlega, kto publicznie propaguje lub pochwala podejmowanie przez małoletnich poniżej lat 15 zachowań seksualnych lub dostarcza im środków ułatwiających podejmowanie takich zachowań” – tak brzmi zapis, który do Kodeksu Karnego proponuje dodać Komitet Inicjatywy Ustawodawczej „Stop Pedofilii”.

Ktoś mógłby się zdziwić, że niekontrowersyjny przepis mający w oczywisty sposób utrudnić pedofilom dostęp do dzieci wywołuje jakiekolwiek protesty. Zdziwienie może być tym większe, że robią to przedstawiciele organizacji, które dobro dzieci wypisały sobie na sztandarach i próbują budować wizerunek obrońców najmłodszych.

Przeciw „Stop Pedofilii” wypowiedziała się dyrektor Fundacji „Dzieci Niczyje” Monika Sajkowska. W Europie Zachodniej już od jakiegoś czasu do głosu dochodzą organizacje i publicyści jawnie promujący tzw. „pozytywną pedofilię”. Ten proces zaczyna mieć miejsce także w Polsce.

Czym jest „pozytywna pedofilia”? Jest to pogląd, że dziecko już od urodzenia rozwija się seksualnie, co rodzice i opiekunowie powinni uwzględniać, np. ułatwiając mu zdobywanie doświadczeń związanych z seksualnością, stymulując podczas przewijania i zabiegów pielęgnacyjnych. Działania te mają odblokowywać rozwój emocjonalny dzieci i sprzyjać ich dobrostanowi. Najdalej w tym kierunku poszedł swego czasu dr hab. Jacek Kochanowski z UW w brawurowym stwierdzeniu, że nawet płód się masturbuje. Ojciec współczesnej seksuologii Alfred Kinsey, na którego dorobek naukowy uwielbiają powoływać się rodzime „autorytety” w dziedzinie seksu (także seksu dzieci) pisał wręcz o tym, że jedyną przeszkodą dla czerpania przez 3- i 4-latki przyjemności z orgazmów jest pruderia i opresyjność społeczeństwa, w jakim się wychowują. Choć raporty Kinseya zostały przygotowane w sposób rażąco naruszający zasady prowadzenia badań naukowych, do dziś stanowią punkt odniesienia dla osób i instytucji usiłujących usprawiedliwić zachwalanie dzieciom seksu.

„Pozytywną” pedofilią przeniknięte są także Standardy Edukacji Seksualnej w Europie przygotowane przez WHO i niemieckie Federalne Biuro Edukacji Zdrowotnej w Kolonii. Całość matrycy przedstawiającej zalecenia dla poszczególnych grup wiekowych to pean na cześć podejmowania aktywności seksualnej – w zależności od wieku samodzielnie lub z innymi osobami. W grupie wiekowej 6 – 9 lat przewidziano m.in. pojęcie „akceptowalnego seksu” przy czym w nawiasie wyjaśniono, że chodzi o seks za zgodą obu stron, równy i dobrowolny. Tę definicję spełnia stosunek pedofilski, o ile pedofil uzyska zgodę dziecka. Kilka lat później uczniowie mają się uczyć negocjowania „bezpiecznego i przyjemnego seksu”. Trzeba być naiwnym lub szalonym, aby nie zauważyć, że jest to otwieranie furtki dla przestępców seksualnych, którzy umiejętnościami negocjacji przewyższają swoje przyszłe ofiary.

O standardach WHO i o tym, że realizują zamach na dziecięcą wrażliwość, intymność i poczucie wstydu, można by zresztą pisać wiele. Jest to dokument tak szokujący, że dla wielu opisy jego zawartości wydają się nie do wiary. Załączam zatem link do całości oraz do skrótu, warto przeczytać.

Pisze Sajkowska o potrzebie edukacji. To pięknie brzmiące słowo ma się nijak do rzeczywistości wyłaniającej się z dokumentu Światowej Organizacji Zdrowia. Mieszanie pojęć to zresztą element cichego planu zawodowych demoralizatorów. Łatwo się nabrać – któż nie chciałby, aby jego dziecko było wyedukowane? Problem w tym, że tzw. „edukacja” seksualna nie ma nic wspólnego z kształceniem i rozwojem. To rozpisany na etapy, przemyślany program krzywdzenia dzieci, a osoby nazywające się seksedukatorami to emisariusze pedofilii. Działają tak, aby pozbawić nieletnich wstydu – naturalnej bariery ochronnej przed wykorzystaniem, przełamać ich opory w słuchaniu i rozmawianiu w grupie o najintymniejszej sferze życia ludzkiego, wmawiają, że dobry seks to taki, który w chwili podjęcia zaakceptują obie strony. Wszystko to sprawia, że granica między edukacją a pedofilskim stręczycielstwem lub po prostu praktykami pedofilskimi, staje się wręcz nieuchwytna. „Edukatorzy” promują także homoseksualizm, który często idzie w parze z pedofilią, na co wskazują np. analizy dra Paula Camerona pokazujące nadreprezentację osób nieheteronormatywnych wśród skazanych za pedofilię. Niewygodnego badacza spotkały za to zresztą szykany, bo prawda o powiązaniach różnych dewiacji okazała się dla LGBT nie do zniesienia. Znamienne też, że za „edukacją” seksualną i przeciw zakazowi pochwalania współżycia nieletnich wypowiadają się zdecydowanie m.in. właśnie działacze gejowscy. To samo środowisko docierające do szkół z pogadankami o tolerancji i poszanowaniu różnorodności ma powiązania z biznesem pornograficznym, a jego przedstawiciele publicznie przyznają się do skłonności pedofilskich.

Nazywanie przez Komitet „Stop Pedofilii” rzeczy po imieniu, jasne wskazywanie, że „edukacja” seksualna to w istocie propagowanie seksu wśród nieletnich, że obniża ona wiek inicjacji i pozwala na wpuszczanie dewiantów do szkół – to wszystko powoduje wzburzenie środowisk sprzyjających (oby tylko nieświadomie) pedofilom. Tekst Moniki Sajkowskiej pokazuje, że protestują także ci, którzy chcą być postrzegani jako strażnicy interesu dzieci. Niestety w tej sprawie swoim głosem ułatwiają dostęp do dzieci ich krzywdzicielom.

Kaja Godek

KajaGodek.natemat.pl

—

O seks-edukacyjnym gwałcie na nieletnich czytaj również na:

https://tajnearchiwumwatykanskie.wordpress.com/2014/06/02/seks-edukacyjny-gwalt-na-nieletnich-srodowiska-lgbtq/

—

Inne artykuły Kai Godek:

https://tajnearchiwumwatykanskie.wordpress.com/?s=kaja+godek

Sierpniowe aktualności – Andrzej Bazgier z portalu „Schodami do nieba”

Z Andrzejem Bazgierem rozmawia Paweł Nogal.

SchodamiDoNieba.pl

Militarnej wojny nie będzie. Pod tym względem Polska jest chroniona. Nasz kraj można wydoić, nie napadając na niego. Wojna z Polską odbywa się na dużo bardziej subtelnych poziomach…

W związku z celowo rozszalałą w polskojęzycznych mediach (od lewa do prawa) wojenną histerią Tajne Archiwum Watykańskie uspokaja: WOJNY MILITARNEJ Z POLSKĄ NIE BĘDZIE. Pod tym względem Polska jest chroniona i bezpieczna. Prawdziwa wojna z Polską odbywa się na dużo bardziej subtelnych poziomach… Tak subtelnych, że Polacy od 1989 roku do dziś nie potrafią ich dostrzec.

Śmieszą zwłaszcza wojenne pomruki jednej partii „polskich” generałów oraz miażdżąca diagnoza stanu polskiej armii wysuwana teraz nagle przez drugą generalską partię. Gdzie byli jedni i drudzy, gdy polską regularną armię od wielu już lat systematycznie i metodycznie niszczono?

Powszechnie wiadomo jednak, jaki poziom świadomości prezentuje umysł przeciętnego generała. Generalskie medialne orędzia to sowicie opłacane, ale jednak… zwykłe strachy na Lachy. Generalskie medialne orędzia to jak najbardziej oczywisty element wojennej taktyki, media są bowiem zwykłą wojenną tubą propagandową i chodzi po prostu o dwa cele. Cel pierwszy to regularne i zmasowane obniżanie w Polakach ich morale. Chodzi o subtelne zasiewanie w polskie umysły lęków, strachów, kompleksów, fobii, niepewności, frustracji, chaosu – i dalsze umacniane nas w tyleż fałszywym, co jakże na co dzień widocznym słynnym polskim braku poczucia własnej wartości.

Wojenna propaganda służy też i innemu celowi. Polskie mięso armatnie to bardzo cenny i poszukiwany na Zachodzie towar. Zmasowana wojenna propaganda służy urabianiu polskiego społeczeństwa pod ten cel. Przedstawiając zagrożenie, zawsze łatwiej uzyskać potem społeczną akceptację dla ewentualnego poboru rekruta. Gdy się przedstawi i odpowiednio uzasadni zagrożenie – matka Polka łatwiej wyda spod swej piersi swego jedynego syna.

(rys. wiocha.pl)

Militarnej napaści na nasz kraj więc nie będzie, gdyż ekonomiczni i mentalni zaborcy i kontrolerzy Polski doskonale wiedzą, że Polaków militarnie się nie pokona. Dowodzi tego ponadtysiącletnia polska historia. Illuminaci doskonale zdają sobie z tego sprawę. Dlatego wobec nas od wielu już dziesięcioleci stosuje się chwyty nie tylko jak te opisane powyżej, ale również o wiele bardziej wyrafinowane: działające wielopoziomowo, a związane z o wiele bardziej zaawansowaną technologicznie kontrolą polskich umysłów (mind control)…

Militarnej napaści na Polskę nie będzie i z tego również powodu, iż wówczas Polacy wreszcie by się przebudzili – a to nie leży w niczyim interesie. Polaków o wiele lepiej się łupi, gdy śpią.

(kupavna.su)

Obecnie, jak widzimy, jest nieciekawie, ale już za kilka miesięcy rozpocznie się w Polsce okres stopniowych, lecz naprawdę bardzo głębokich przeobrażeń społecznych w kierunku 1) najpierw zdecydowanej i intensywnej polaryzacji postaw różnych grup społecznych, następnie w kierunku 2) sukcesywnego ale zdeterminowanego ujawniania pełnej prawdy o ostatnim ćwierćwieczu, a co za tym idzie: 3) w kierunku tym razem nieco bardziej „demokratycznych” (choć nadal zdalnie kontrolowanych z zagranicy) społecznych i politycznych przeobrażeń. Oczywiście będzie to dogłębny transformacyjny PROCES, a więc – gdy się już rozpocznie – tak szybko się nie zakończy…

No i… tym razem „grubej kreski” nie będzie…

(taw)

—

Czytaj również:

• Wojny nie będzie 🙂

 

Nagłaśniamy sprawę wieloletniego szykanowania i zastraszania, a ostatnio nawet napaści i pobicia legendarnego opozycjonisty i obrońcy praw człowieka – ks. Stanisława Małkowskiego

Nagłaśniamy sprawę wieloletniego zastraszania, szykanowania, gróźb karalnych, a ostatnio nawet napaści i pobicia legendarnego i heroicznego polskiego patrioty i demokratycznego opozycjonisty, dysydenta i obrońcy praw człowieka – ks. Stanisława Małkowskiego. Ks. Stanisław Małkowski w minioną sobotę został napadnięty i brutalnie pobity we własnym mieszkaniu.

Napaści na duchownego dopuścił się były więzień ze Sztumu – Andrzej Tuszyński, któremu kapłan niejednokrotnie pomagał. – Jak dasz znać policji, to cię zabiję i spalę – usłyszał ks. Małkowski. Faktu, iż ta napaść nie była spontaniczna lecz wiąże się z najważniejszymi procesami społeczno-politycznymi, które podskórnie toczą obecnie nasz kraj – domyślają się wszyscy znawcy życiorysu kapłana. Na podstawie wydarzeń ostatnich dni wszystko wskazuje na to, że polska policja w tej sprawie nie robi nic, a jeśli już robi cokolwiek, to stara się sprawę zamieść pod dywan. Bo policja zna dane personalne bandyty – i pozwala mu bezkarnie grasować po mieście. Do gry wkroczyć więc muszą niezależne media, bo inaczej może dojść do tragedii. „Sorry, ale taki mamy w POlsce klimat”…

W celach edukacyjnych przedstawiamy więc sylwetkę księdza Stanisława Małkowskiego nie tylko dlatego, iż jest to wielki polski patriota, postać legendarna i heroiczna, ale głównie dlatego, że jest to postać historyczna, gdyż już od lat 60. na dobre z polską historią związana. Już sam fakt jego narodzin na trzy dni przed wybuchem Powstania Warszawskiego jakby związał go immanentnie z historią Polski…

Ksiądz Stanisław pochodzi z patriotycznej rodziny ziemiańskiej. Jest wnukiem po mieczu polskiego geologa, profesora Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie i założyciela Muzeum Ziemi w Warszawie, Stanisława Małkowskiego oraz wnukiem po kądzieli przedwojennego polityka, senatora Władysława Malskiego. Jego ojcem był fizyk i docent Polskiej Akademii Nauk, Zdzisław Małkowski, matką – etnograf, Krystyna z Malskich Małkowska.

Studiował na Wydziale Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1964-1966 przerwał je i przebywał w nowicjacie w klasztorze benedyktynów w Tyńcu. Przed przyjęciem habitu zakonnego opuścił zakon i powrócił na studia. Ukończył je w 1969 w Instytucie Nauk Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego z tytułem magistra socjologii. Promotorem jego pracy magisterskiej był profesor Adam Podgórecki.

W 1970 wstąpił do Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie. W czasie formacji kleryckiej zajmował się pracą naukową. Publikował opracowania z zakresu socjologii na temat subkultur młodzieżowych oraz nieletnich i młodocianych zamkniętych w zakładach wychowawczych, poprawczych i karnych.

W 1974 przyjął święcenia kapłańskie. W latach 1974-1975 był wikarym w parafii św. Jozafata w Warszawie. W latach 1975-1976 rezydentem w parafii Bożego Ciała na Kamionku w Warszawie, a następnie przez krótki okres duszpasterzem w Skierniewicach, Ząbkach, Prudniku i Poznaniu. Prowadził rekolekcje dla Ruchu Światło-Życie. Ponownie podjął próbę zostania zakonnikiem. W latach 1976-1977 przebywał w nowicjacie dominikanów.

Działalność opozycyjna w PRL

Od lat 60. zaangażowany w działalność opozycyjną. Jako student Uniwersytetu Warszawskiego brał udział w strajkach w marcu 1968 roku, za co został usunięty z Wydziału Filozofii UW. Od lat 70. jako młody duchowny współpracował z Ruchem Obrony Praw Człowieka i Obywatela (ROPCiO) oraz Komitetem Obrony Robotników (KOR). Był jednym z sygnatariuszy Listu 59, w którym protestował przeciwko wprowadzeniu do konstytucji Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej zapisu o kierowniczej roli Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej i wieczystego sojuszu ze Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich. Brał udział w głodówkach organizowanych przez opozycjonistów w kościele św. Marcina w Warszawie i kościele Świętego Krzyża w Warszawie.

Październik 1979, Warszawa,
Głodówka członków Komitetu Obrony Robotników w kościele św. Krzyża, z przodu od lewej: Antoni Macierewicz, Adam Michnik, ksiądz Stanisław Małkowski, Jacek Kuroń, Kazimierz Wóycicki, z tyłu siedzą: Konrad Bieliński, Mariusz Wilk, Kazimierz Janusz.
Fot. Janusz Krzyżewski/ Ośrodek KARTA

Przez wiele lat współpracował z czołowymi przywódcami polskiej opozycji spośród intelektualistów warszawskich, m.in.: Andrzejem Czumą, Leszkiem Moczulskim, Wojciechem Ziembińskim i Jackiem Kuroniem. Z tym ostatnim łączyły go również wspólne zainteresowania subkulturami i trudną młodzieżą. Jednak ze względu na inne poglądy Stanisław Małkowski poróżnił się z Jackiem Kuroniem i z czasem zerwał współpracę.

Od roku 1977 ksiądz Małkowski współpracował z Komitetem Samoobrony Chłopskiej Ziemi Grójeckiej, a od 1979 z Komitetem Porozumienia na rzecz Samostanowienia Narodu.

Za kontrowersyjne dla władz państwowych kazania zawierające obszerne cytaty z dokumentów Kościoła katolickiego o poszanowaniu praw osoby ludzkiej oraz zbyt duże – wg przełożonych – zaangażowanie społeczno-patriotyczne był wielokrotnie napominany przez instytucje kurii warszawskiej do zmiany swojego postępowania. W 1977 został pozbawiony przydziału do parafii. Był zatrudniany indywidualnie (!) przez proboszczów parafii archidiecezji warszawskiej. Jest to nie lada kuriozum i jawne pogwałcenie kościelnego Kodeksu Prawa Kanonicznego z 1985 r., który obowiązek zatrudnienia i utrzymania kapłana nakłada na miejscowego biskupa ordynariusza, a nie na jakichś – choćby z nie wiem jak wielkimi przymiotami serca, współczucia i ludzkiej solidarności – indywidualnych proboszczów.

Pomimo tego, iż w starciu z wszechwładzą kurii prawo kościelne jest po jego stronie, ksiądz Małkowski sprawy do Watykanu nigdy jednak nie wniósł, choć przez swoich przełożonych duchownych od czasów PRL-u aż do chwili obecnej regularnie poddawany jest mobbingowi, nękaniu psychicznemu i szykanom.

W 1980 r. jako delegat z ramienia Komitetu Samoobrony Chłopskiej Ziemi Grójeckiej uczestniczył w strajku w Stoczni Gdańskiej. W stanie wojennym został jednym z kapelanów podziemnej Solidarności.

Podczas studiów w seminarium duchownym poznał Jerzego Popiełuszkę, w kilka lat później został jego przyjacielem, a następnie również współpracownikiem. Pomagał mu w duszpasterstwie prowadzonym przy kościołach św. Anny i Res Sacra Miser na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie. Od 1982 odprawiał wraz z nim przyciągające tłumy wiernych Msze za Ojczyznę w kościele św. Stanisława Kostki na warszawskim Żoliborzu.

W latach 80. ks. Małkowski angażował się w jeszcze inne formy duszpasterstwa wśród opozycjonistów. Poza udziałem w Mszach za Ojczyznę współorganizował m.in.: Msze Katyńskie, uroczystości pod krzyżem w Parku im. Romualda Traugutta i pod pomnikiem na Olszynce Grochowskiej.

Za swą działalność, kazania oraz kontakty z opozycją był wielokrotnie nękany, zatrzymywany, przesłuchiwany i poddawany rewizjom przez Służbę Bezpieczeństwa.

13 grudnia 1981 r., w dniu ogłoszenia stanu wojennego był jedynym duchownym katolickim z Warszawy, który został zatrzymany przez Służbę Bezpieczeństwa. Uniknął jednak internowania. Na początku lat 80. znalazł się na liście niewygodnych księży (tzw. „lista do odstrzału”) sporządzonej dla zastępcy dyrektora Departamentu IV Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, pułkownika Adama Pietruszki, których zamierzano skrytobójczo zgładzić. Figurował na niej pod numerem pierwszym, przed księdzem Jerzym Popiełuszką!

W 1983 został odsunięty od pracy duszpasterskiej i ewangelizacyjnej decyzją kurii archidiecezji warszawskiej i skazany na zesłanie na Wólkę Węglową do posługi kapelana na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie. Pomimo szykan i upokorzeń podejmował się dalej działalności patriotycznej.

Zapraszany do różnych warszawskich i podwarszawskich parafii wygłaszał tam swoje wykłady, rekolekcje i homilie cechujące się licznymi odwołaniami do katolickiej nauki społecznej, a wymierzone przeciwko panującemu w Polsce ustrojowi socjalistycznemu. Publikował też pod różnymi pseudonimami (Tadeusz Baczan, Jan Malski, Stanisław Bernalewski, Ksiądz, Socjolog) w prasie podziemnej oraz niezależnej („Biuletyn Informacyjny”, „Krytyka”, „Spotkania”, „Tygodnik Powszechny”, „Tygodnik Wojenny”, „Więź”, „Znak”).

Działalność opozycyjna w III RP

Po 1989 został zwolniony z nałożonych na niego przez kurię archidiecezjalną sankcji i skierowany jako wikariusz do pracy w parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Świata na Ochocie. W 1990 r. został przeniesiony do pomocy w parafii Miłosierdzia Bożego i św. Faustyny na Muranowie. Od 1992 ponownie bez stałego przydziału.

Ks. Stanisław Małkowski na Krakowskim Przedmieściu w Warszawie (2010)

Po 1989 r. był wolontariuszem duszpasterstwa więziennego. Pracował nadal jako celebrans pogrzebów na Cmentarzu Komunalnym Północnym w Warszawie oraz jako ksiądz wspomagający w kilku parafiach diecezji warszawsko-praskiej i archidiecezji warszawskiej. Do 2002 r. był rezydentem na Saskiej Kępie w parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Warszawie.

W 2007 r. został odwołany z posługi kapelana na Wólce Węglowej. Powodem decyzji był wywiad, którego udzielił dla programu Jerzego Zalewskiego Pod Prąd w TV Puls oraz wystąpienia i wypowiedzi w telewizji publicznej na temat sytuacji Kościoła rzymskokatolickiego w Polsce i mianowania, a następnie „rezygnacji” metropolity warszawskiego Stanisława Wielgusa. Usunięto go także z pracy w parafii św. Patryka na Gocławiu, gdzie był księdzem wspomagającym. W diecezji warszawsko-praskiej, na terenie której mieszka, decyzją kurii odebrano mu prawo głoszenia homilii, prawo spowiadania oraz przyzwolono mu jedynie na odprawianie mszy świętych koncelebrowanych w parafii na Saskiej Kępie. Po interwencji biskupa pomocniczego warszawskiego Mariana Dusia został przywrócony do posługi przy pogrzebach na cmentarzu na Wólce Węglowej. Od 2007 pełni ponownie obowiązki księdza wspomagającego w parafii św. Ignacego Loyoli, w parafii św. Patryka, a także w parafii Miłosierdzia Bożego w Warszawie.

W lecie 2010 roku brał udział w zgromadzeniach patriotycznych oraz przewodniczył wieczornym modlitwom przed Pałacem Prezydenckim w Warszawie. 3 sierpnia 2010 r. poświęcił historyczny Krzyż Smoleński, który w kwietniu 2010 roku po zamachu smoleńskim postawili polscy harcerze w miejscu Żałoby Narodowej na Krakowskim Przedmieściu. 13 września 2010 roku postępowaniem tym ściągnął na siebie ostrzeżenie kurii archidiecezji warszawskiej i groźbę obłożenia karą suspensy. Mimo upomnień pozostał nadal sympatykiem Społecznej Inicjatywy Obrońców Krzyża, dla której poświecił nowy krzyż.

W listopadzie 2010 r. przełożeni kapłana obłożyli go kolejną karą – zakazem  posługi w Domu Opieki i Hospicjum Res Sacra Miser w Warszawie.

Już ten krótki, skrótowy zaledwie skan jego życiorysu ukazuje niebywały fakt: ksiądz Stanisław Małkowski jest najbardziej prześladowanym kapłanem w Polsce – i to prześladowanym przez własnych biskupów. Co za paradoks dziejów, okazuje się bowiem, że za czasów komunistycznej PRL-owskiej sowieckiej okupacji i prześladowań wolnych ludzi przez SB-cką bezpiekę ks. Małkowski miał większą swobodę głoszenia kazań i publicznej działalności na rzecz wolnej Polski niż obecnie…

Czyż trzeba większych dowodów na kolaborację polskich biskupów (jest kilka wyjątków) z politycznym układem zarówno PRL-u (teczki w IPN), jak i III RP?

W 2011 roku ks. Stanisław Małkowski wchodzi w skład Rady Stowarzyszenia Solidarni 2010, przyjmuje też członkostwo honorowe komitetu poparcia Marszu Niepodległości. Ksiądz nie może mówić, ale może pisać, publikuje więc m.in. w tygodnikach „Nasza Polska” i „Warszawska Gazeta” (nie mylić ze słynnym polskojęzycznym organem dezinformacyjnym). W 2011 r. wydawnictwo 3SMedia wydało książkę-wywiad rzekę z ks. Stanisławem pt. „Krzyż. In hoc signo vinces”.

23 września 2006 r. prezydent RP Lech Kaczyński za zasługi dla niepodległości Rzeczypospolitej Polskiej oraz za działalność na rzecz przemian demokratycznych w kraju, odznaczył księdza Stanisława Małkowskiego Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski. W 2007 r. jego nazwisko zostało upamiętnione na tablicy poświęconej kapelanom Solidarności, która znajduje się w kościele św. Katarzyny na warszawskim Służewie.

W styczniu 2011 został uhonorowany Nagrodą im. Grzegorza I Wielkiego przyznaną mu przez redakcję miesięcznika „Niezależna Gazeta Polska – Nowe Państwo”. Tygodnik „Warszawska Gazeta” uznał go natomiast za Człowieka Roku 2010.

Poglądy polityczne

Od 1989 orędownik dekomunizacji i lustracji w Polsce. Krytyk spotkań Okrągłego Stołu i w Magdalence. W latach późniejszych wielokrotnie krytyk zachowań polskiej sceny politycznej. Utożsamiany z polskim ruchem prawicowym, z którym współpracuje. Bierze aktywny udział w wielu sympozjach, spotkaniach i prelekcjach organizowanych przez stowarzyszenia i działaczy tego nurtu politycznego. Należał m.in. w latach 2009-2011 do założonego przez Jerzego Roberta Nowaka, Komitetu Obrony Dobrego Imienia Polski i Polaków. Krytyk śledztwa w sprawie katastrofy polskiego samolotu Tu-154M w Smoleńsku, którą uważa za zamach.

W swoich wypowiedziach i publikacjach opowiada się od lat za nadaniem przez Polaków Jezusowi Chrystusowi tytułu Króla Polski.

Działalność społeczna

Od początku swojego kapłaństwa ksiądz Stanisław Małkowski jest znanym działaczem na rzecz obrony życia poczętego. W 1979 roku wspólnie z kapłanami Jackiem Salijem OP i Stanisławem Ługowskim był założycielem Ruchu Obrony Dzieci Poczętych Gaudium Vitae.

Jako społecznik zaangażowany jest w duszpasterstwo więzienne oraz pracę w hospicjach i z dziećmi niepełnosprawnymi. W latach 1979-1991 pracował dla Ruchu Wiara i Światło, w latach 1991-2002 pełnił posługę w areszcie śledczym na warszawskiej Białołęce, w latach 2007-2010 w Domu Opieki i Hospicjum Res Sacra Miser w Warszawie.

Obecnie pracuje jako wolontariusz w ośrodku dla bezdomnych Polskiego Komitetu Pomocy Społecznej w Warszawie.

Ks. Małkowski w filmie

W 2008 r. ksiądz Stanisław Małkowski wystąpił, grając samego siebie, w epizodycznej roli w filmie biograficznym „Popiełuszko. Wolność jest w nas” w reż. Rafała Wieczyńskiego. W 2010 r. postać ks. Stanisława Małkowskiego pojawiła się w spektaklu Teatru Telewizji „Wierność” w reż. Pawła Woldana, z muzyką Michała Lorenca. W rolę księdza wcielił się Witold Dębicki.

Rok 2014 – podżeganie, zastraszanie i czynna napaść na kapłana

W kwietniu tego roku na swoim blogu senator Platformy Obywatelskiej Jan Filip Libicki nawoływał: „Pora już zrobić porządek z księdzem Małkowskim”…

W sobotę 23 sierpnia br. między godziną 21. a 22. ksiądz Stanisław Małkowski został w swoim mieszkaniu napadnięty, pobity i okradziony. Grożono mu także śmiercią.

Ks. S. Małkowski z widocznymi śladami po napaści i pobiciu

Zobaczymy, jak policja, prokuratura i sąd potraktują sprawcę pobicia ks. Stanisława Małkowskiego. – Chciałabym mieć przekonanie, że Andrzej T. – więzień korzystający z pomocy księdza, który napadł na niego, pobił go, okradł i groził kapłanowi śmiercią – nie był narzędziem odpowiednich służb – pisze publicystka Ewa Stankiewicz. – Bo przecież można powiedzieć, że mamy już tradycję bicia i mordowania niepokornych księży w „ludowej” Polsce.

Pobicie na zlecenie? Kolejna próba zastraszania polskich patriotów?

Wzywamy więc wszystkich blogerów kontestujących obecny stan rzeczy, w jakim znajduje się nasz kraj – o nagłośnienie tej sprawy. Oby nie było za późno. Niech temat pulsuje w polskich mediach. Bardziej opornie myślącym przypominamy: to nie jest sprawa polskiego Kościoła. Polski Kościół ma tę sprawę w głębokim poważaniu. Tu chodzi o coś znacznie więcej…

(taw)

za: Wikipedia.pl, Niezalezna.pl, WarszawskaGazeta.pl, NaszaPolska.pl